Gemeentelijk monument aan de Mölinksweg 2
Boerderij erve Nijkamp
De boerderij ligt met de zij- en achtergevel naar de Mölinksweg
gericht. Op de kadastrale kaart van 1832 staat het erf aangeduid als
'Nijkamp', gesitueerd op de zogenaamde 'Loo' te Bergentheim. De boerderij is in oorsprong achttiende eeuws en is in de negentiende en
twintigste eeuw verbouwd; in de jaren '70 van de twintigste eeuw verbouwd
tot woonboerderij waarbij de bestaande gevelindeling en
gebintenconstructie intern groten-deels zijn gerespecteerd. Op het erf
zijn enkele schuren gesitueerd die bijdragen aan het karakteristiek
ensemble. Het complex was in 1832 eigendom van de familie Nijkamp;
vervolgens kwam het door vererving in handen van de familie Hofsink welke
het ruim een eeuw bewoonde.
Omschrijving
Hallehuisboerderij opgetrokken vanuit een rechthoekig grondplan in baksteen
met vlechtwerk in de gevelhoeken. Het steil opgaande wolfdak met grote
wolfeinden is gedekt met riet en heeft een gemetselde schoorsteen. De
voorgevel met houten deur onder bovenlicht, meerruitsschuifvensters en in de
gevelhoeken kleinere vensters. In de zijgevels van het oorspronkelijke
woongedeelte recht-hoekige vensters. Ter hoogte van het voormalige
bedrijfsgedeelte in de zijgevels staldeuren en halfronde stalraampjes met
roeden. In de achtergevel een getoogde baanderdeur (nu met glas) en aan
weerszijden spitsboogvormige vensters met roeden en twee staldeuren.
Waardering
Deze boerderij is van algemeen belang als voorbeeld van een ouder type
halleboerderij in het essenlandschap. Het complex is daarnaast met name
waardevol door de situering van het ensemble en de hoofdvorm van de boerderij.
|
Gemeentelijk monument aan de Brinkweg 6
Boerderij erve Waterink
Reeds
in de Middeleeuwen is er sprake van het erve Waterinck in Bergentheim.
Het erve was volledig gewhaard in de marke Bergentheim. De boerderij met
dubbele schuur staat met de achter-zijde naar de weg georiënteerd en de
noklijn haaks daarop. Het bedrijfsgedeelte wordt geflankeerd door
monumentale bomen. Links ligt een houten schuur, eveneens met de
achterzijde naar de weg. Het complex ligt karakteristiek in het
essenlandschap van Oud-Bergentheim, rond een open plek met monumentale
bomen. In 1912 is de boerderij door J. Reinders herbouwd waarbij de
bestaande voorgevel gehandhaafd werd.
Omschrijving
Boerderij bestaande uit dwarsgeplaatst woongedeelte met dubbele schuur
daarachter, opgetrokken in machinale baksteen. Het woongedeelte vanuit
een rechthoekige plattegrond op een plint onder een zadeldak met
muldenpannen, makelaar en schoorsteen. Aan de drie gevelzijden bevinden
zich zesruitsvensters. De voorgevel heeft van links naar rechts gezien
een venster, een entree, vier vensters. In de zijgevel en in de geveltop
bevinden zich twee vensters. De dubbele schuur is opgetrokken vanuit een
rechthoekige plattegrond op een plint en wordt overkapt door twee
zadeldaken met riet gedekt en met makelaar. De voorgevels zijn nagenoeg
gespiegeld: een beschoten geveltop waaronder een hooiluik en ter
weerszijden daarvan ronde raampjes met bloemmotief. De baanderdeuren
worden geflankeerd door zesruits-venstertjes en de deuren naast de
baanderdeuren zijn geplaatst onder een gemetselde boog. De zijgevel
bevat vijf staldeuren met stalraampjes ertussen.
Waardering
Het complex is van algemeen belang als gaaf bewaard voorbeeld van een
meerkapsboerderij in het essenlandschap van Oud-Bergentheim. Hierdoor is
het complex architectuurhistorisch en landschappelijk waardevol.
|
Gemeentelijk monument aan de Kanaalweg-Oost 59
Nederlands Hervormde Kerk
Inleiding
Nederlands Hervormde Kerk aan het kanaal in Bergentheim, gelegen in
het voormalig koloniale veenontginningsgebied. De kerk is ontworpen door
J.P.L. Petri jr., architect te Amsterdam en gebouwd in 1938, in een
vormentaal verwant aan de Delftse School. De bouwstijl is karakteristiek
voor de kerkarchitectuur van de jaren '30 van de twintigste eeuw. Het
ernaast gelegen oudere kerkje doet nu dienst als zalencentrum.
Omschrijving
Gaaf en degelijk kerkgebouw op een T-vormige plattegrond onder steile
zadeldaken met een lichte knik naar de dakgoot toe. De kap van het
hoofdvolume is haaks op de straat gericht. De symmetrische voorgevel heeft
een ingangspartij (narthex) met een trap onder een zadeldak. Achter de
voorgevel bevindt zich een vijf traveeën lang schip met zijbeuken met
spitsboogvensters. Tussen de steunberen zijn lage uitbouwtjes die platte
daken hebben en ieder uitbouwtje heeft twee vensters onder grindbetonnen
lateien en onderdorpels van natuursteen. Dwars op het hoofdvolume staat
een lagere en bredere uitbouw met een houten klokkentoren met leien en een
dakkapel aan de achterzijde.
Waardering
Deze buitengewoon gaaf bewaarde Nederlands- hervormde kerk is een
voorbeeld van het type hallenkerk met steunberen met een T-vormige beëindiging
uit de jaren 30 van de twintigste eeuw, gelegen aan het kanaal aan de rand
van het ontginningsgebied tussen Bergentheim en Kloosterhaar en heeft als
zodanig architectonische, situationele en landschappelijke
waarde.
|
Provinciaal monument aan de Kanaalweg bij nr. 18 "Gouden
Ploeg"
Het Kanaal Almelo - De Haandrik maakt deel uit van
het Overijsselse Kanalanstelsel dat in 1858 gereed kwam en wordt nog
altijd voor de scheepvaart gebruikt. De aanleg en exploitatie van het
kanaal en de bijbehorende kunstwerken was in handen van de
Overijsselsche Kanalen Maatschappij.
Over het kanaal werden verschillende typen bruggen gebouwd: vlotbruggen,
hefbruggen en draaibruggen. De vlotbruggen zijn verdwenen, veel van de
oude hefbruggen zijn inmiddels vervangen. Bergentheim, ontstaan daar
waar het kanaal Almelo - De Haandrik en de nu gedempte Van Roijenswijk
samenkomen, beschikt over een oude draaibrug die vervaardigd werd in
1875 door de constructeur Doppler Frères gebouwd over het kanaal
Maastricht-Luik bij Sint Pieter. Toen dit kanaal werd gedempt (omstreeks
1955) werd de brug overgebracht naar Bergentheim. De naam verwijst naar
de manschappen die in het veen werkten en bij beste prestatie de
“Gouden Ploeg” werden genoemd.
Het brughuis is omstreeks 1980 gebouwd en voor bescherming van
ondergeschikt belang.
Het betreft een open, horizontale draaibrug van een lichte ijzeren
constructie rustend op betonnen landhoofden. De dichte geklinknagelde
zeeg van de brug wordt aan de westzijde vastgezet met een borgpen, die
in een verhoogde betonnen houder valt. Door middel van een hendel kan de
brug losgemaakt worden. De brugligger rust aan de westzijde op een
pijler waarboven zich het draaimechaniek van de brug bevindt. Raderen
kunnen door een op handkracht werkende sleutel in beweging worden gezet
waardoor de brug naar links draait en tegen de westkant van de
kanaaloever, op enkele duldalven, komt te liggen. Ook aan weerskanten
van de doorgang voor de scheepvaart die zo ontstaat, wordt de brug
beschermd door dukdalven.
De brug is met hout gedekt en heeft smeedijzeren borstweringen die met
bouten op het brugdek vastgezet zijn. Op de dichte wand van de zeeg is een
plaat aangebracht met het opschrift "Doppler Frères Maëstricht"
en het jaartal 1875. Aan beide zijden
van de brug staat een hefboom die haar afsluit wanneer zij geopend is.
Het brughuis dat de brug flankeert is uit de jaren tachtig van deze
eeuw.
De brug is van belang vanwege de cultuurhistorische waarde als onderdeel
van de infrastructurele ingrepen in Overijssel, zoals de aanleg van het
kanaal Almelo - De Haandrik, ten behoeve van de vervening en van de
verbetering van de waterhuishouding van het oosten van Overijssel.
Als gaaf voorbeeld van een laat negentiende-eeuws ijzeren brugtype heeft
deze architectuurhistorische waarde. Daarnaast is de ligging van de brug
en kanaal markerend voor dit deel van het Overijssels landschap. |
Archeologisch monument aan de Brinkweg
Object: nederzetting
Terrein van hoge archeologische waarde met sporen van bewoning uit de
Late en Midden IJzertijd. Aan de rand van een es zijn in een aantal
kuilen enige honderden scherven gevonden, twee spinklosjes, een deel van
een weefgewicht, zes kraaltjes van aardewerk en een miniatuurpotje.
|
Archeologisch monument aan de Hardenbergerweg
Object: vuursteenvindplaats
nederzetting
Terrein van hoge archeologische waarde met sporen van bewoning uit de
Midden Steentijd en de Late Bronstijd. Aan de rand van de es is een
gebied van 50 bij 15 meter onderzocht. Tijdens dit onderzoek zijn
ontginningsgreppels uit de Late Middeleeuwen aangetroffen, maar ook
oudere sporen. Zo zijn er vuurstenen voorwerpen gevonden, enkele
kookstenen, aardewerkscherven en ijzerslakken.
|
Archeologisch monument aan de Hardenbergerweg in Brucht
Object: vuursteenvindplaats
nederzetting
Terrein van hoge archeologische waarde met sporen van bewoning uit
verschillende perioden. Tijdens de aanleg van een weg zijn onder een
esdek diverse archeologische vondsten gedaan. Er zijn vuurstenen
voorwerpen gevonden uit de laatste periode van de Oude Steentijd en de
Midden Steentijd. Uit de Nieuwe Steentijd of Bronstijd werd de helft van
een kringgreppel gevonden, maar geen bijbehorend graf. Er is een aantal
brandkuilen aangetroffen uit de IJzertijd of Romeinse tijd; enkele
aardewerk scherven, waaronder inheems-Romeinse en een terra sigillata
scherf, een ijzeren mesje en huttenleem. De vondsten uit de Middeleeuwen
bestonden onder andere uit scherven van kogelpotten en
Pingsdorfaardewerk.
|
Archeologisch monument aan de Kavelweg
Object: vuursteenvindplaats
Terrein van archeologische betekenis met vondsten uit de Midden
Steentijd. In het gebied zijn circa 150 vuurstenen voorwerpen gevonden,
waaronder klingen en microlieten. Bij een veldcontrole in 1998 bleek dat
het terrein nu in een ontoegankelijk bosgebied ligt.
|